EL PRODIGIO DE AMAR
Aspirando tu esencia yo he podido
saciar mi eterno afán de gozo
y soplando sobre ti he logrado
que fluyan de tu ser aires más puros.
Detener el sol o apresurarlo
no sería para mí mayor milagro
que dejar su diario curso iluminando
el prodigio de amor que nos sublima.
Y el comienzo vital de lo ignorado
sólo percibido en oníricos encantos
o en lo alto de mis vuelos repetidos
emana hoy visible y cierto
del único valor humano,
divino e inmutable.
Publicado en "De cumbres y de abismos". 2007
Submited by
Jueves, Mayo 19, 2011 - 13:46
Poesia :
- Inicie sesión para enviar comentarios
- 1866 reads
other contents of Wences
Tema | Título | Respuestas | Lecturas | Último envío | Idioma | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/Dedicada | DE EMBOSCADAS Y FANTASMAS | 0 | 2.959 | 05/17/2011 - 22:01 | Español | |
Poesia/Tristeza | AUNQUE YA LO SEPAN | 0 | 2.104 | 05/17/2011 - 21:55 | Español | |
Poesia/Dedicada | MIS TIEMPOS PERDIDOS | 0 | 2.462 | 05/17/2011 - 21:53 | Español | |
Poesia/Dedicada | SONRISA DE CHOCOLATE | 0 | 2.110 | 05/17/2011 - 21:52 | Español | |
Poesia/Dedicada | VISIONARIO | 0 | 3.031 | 05/17/2011 - 21:50 | Español | |
Poesia/Dedicada | UN CLARÍN | 0 | 3.092 | 05/17/2011 - 21:48 | Español | |
Poesia/Dedicada | LA ÚLTIMA NOCHE DE MI PADRE | 0 | 2.398 | 05/17/2011 - 21:47 | Español | |
Poesia/Meditación | NOCHE BUENA | 0 | 2.616 | 05/17/2011 - 21:44 | Español |
Add comment