EL RELOJ QUIETO
Fui llegando a la luz de mi conciencia
e intuí que el reloj aun dormía
o tal vez había muerto.
No escuchaba su ritmo y sus agujas
no indicaban la hora del sol
que era cielo rojizo.
Mi conciencia, aún aletargada
con ojos abiertos vio el pasado
-tiempo que el reloj le regalaba-
y supo que no había sido un sueño:
la negritud no estaba.
Y el reloj comenzó a marchar.
De mi libro “Desde aquella Strelitzia”.2014 ISBN 978-987-1977-32-1
Submited by
Lunes, Julio 31, 2017 - 13:59
Poesia :
- Inicie sesión para enviar comentarios
- 1699 reads
other contents of Wences
Tema | Título | Respuestas | Lecturas | Último envío | Idioma | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/Dedicada | DE EMBOSCADAS Y FANTASMAS | 0 | 3.005 | 05/17/2011 - 22:01 | Español | |
Poesia/Tristeza | AUNQUE YA LO SEPAN | 0 | 2.130 | 05/17/2011 - 21:55 | Español | |
Poesia/Dedicada | MIS TIEMPOS PERDIDOS | 0 | 2.501 | 05/17/2011 - 21:53 | Español | |
Poesia/Dedicada | SONRISA DE CHOCOLATE | 0 | 2.146 | 05/17/2011 - 21:52 | Español | |
Poesia/Dedicada | VISIONARIO | 0 | 3.101 | 05/17/2011 - 21:50 | Español | |
Poesia/Dedicada | UN CLARÍN | 0 | 3.185 | 05/17/2011 - 21:48 | Español | |
Poesia/Dedicada | LA ÚLTIMA NOCHE DE MI PADRE | 0 | 2.416 | 05/17/2011 - 21:47 | Español | |
Poesia/Meditación | NOCHE BUENA | 0 | 2.648 | 05/17/2011 - 21:44 | Español |
Add comment