MIS HIJOS
Viéndolos crecer
me sacié en ellos.
Aspiré fragancias puras
y deleité mi alma
contemplando
virtudes en vaivén.
Los juzgué entonces buenos
y los sentencié amados.
¡Libres!
Los vi emprender
su propio vuelo,
resuelto y sereno,
como palomas mensajeras
a la vida.
Feliz me sentí
y me vi cumplido
en mi obra consumada,
en el constante enigma
develado.
Publicado en "De alboradas y de ocasos" 2005
Submited by
Jueves, Mayo 19, 2011 - 15:29
Poesia :
- Inicie sesión para enviar comentarios
- 1981 reads
other contents of Wences
Tema | Título | Respuestas | Lecturas |
Último envío![]() |
Idioma | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/Dedicada | DE EMBOSCADAS Y FANTASMAS | 0 | 5.593 | 05/17/2011 - 21:01 | Español | |
Poesia/Tristeza | AUNQUE YA LO SEPAN | 0 | 4.022 | 05/17/2011 - 20:55 | Español | |
Poesia/Dedicada | MIS TIEMPOS PERDIDOS | 0 | 4.188 | 05/17/2011 - 20:53 | Español | |
Poesia/Dedicada | SONRISA DE CHOCOLATE | 0 | 3.949 | 05/17/2011 - 20:52 | Español | |
Poesia/Dedicada | VISIONARIO | 0 | 5.082 | 05/17/2011 - 20:50 | Español | |
Poesia/Dedicada | UN CLARÍN | 0 | 6.049 | 05/17/2011 - 20:48 | Español | |
Poesia/Dedicada | LA ÚLTIMA NOCHE DE MI PADRE | 0 | 4.132 | 05/17/2011 - 20:47 | Español | |
Poesia/Meditación | NOCHE BUENA | 0 | 4.428 | 05/17/2011 - 20:44 | Español |
Add comment