Vieste como fogo
Vieste como fogo
que sobe no caule
da flor nocturna repousada nos lábios
sorvendo a água limpída
da palavra justa.
Vieste como fogo
que sobe no tronco e depois desmaia
inerte nos olhos cheios de musica e de lágrimas.
Lobo 011
Submited by
Lunes, Abril 25, 2011 - 15:25
Poesia :
- Inicie sesión para enviar comentarios
- 2044 reads
Add comment
Inicie sesión para enviar comentarios
other contents of lobo
Tema | Título | Respuestas | Lecturas |
Último envío![]() |
Idioma | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/Aforismo | Os poetas da chuva | 4 | 1.307 | 05/06/2009 - 23:31 | Portuguese | |
Poesia/Fantasía | História esquimó da criação | 1 | 2.648 | 05/06/2009 - 14:10 | Portuguese | |
Poesia/General | Era uma vez um homem que se chamava preguiça | 1 | 1.948 | 04/30/2009 - 19:33 | Portuguese | |
Poesia/Aforismo | Anda alguém a desacertar o relógio do mundo | 2 | 2.773 | 04/28/2009 - 18:50 | Portuguese |
Comentarios
Vieste como fogo
Lindo poema de amor, gostei muito!
Meus parabéns,
MarneDulinski