Ao luar (Augusto dos Anjos)
Quando, à noite, o Infinito se levanta
A luz do luar, pelos caminhos quedos
Minha tactil intensidade é tanta
Que eu sinto a alma do Cosmos nos meus dedos!
Quebro a custódia dos sentidos tredos
E a minha mão, dona, por fim, de quanta
Grandeza o Orbe estrangula em seus segredos,
Todas as coisas íntimas suplanta!
Penetro, agarro, ausculto, apreendo, invado,
Nos paroxismos da hiperestesia,
O Infinitésimo e o Indeterminado...
Transponho ousadamente o átomo rude
E, transmudado em rutilância fria,
Encho o Espaço com a minha plenitude!
Augusto dos Anjos
Submited by
Domingo, Julio 10, 2011 - 03:07
Poesia :
- Inicie sesión para enviar comentarios
- 2759 reads
other contents of AjAraujo
Tema | Título | Respuestas | Lecturas |
Último envío![]() |
Idioma | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/Dedicada | Auto de Natal | 2 | 4.851 | 12/16/2009 - 03:43 | Portuguese | |
Poesia/Meditación | Natal: A paz do Menino Deus! | 2 | 6.519 | 12/13/2009 - 12:32 | Portuguese | |
Poesia/Aforismo | Uma crônica de Natal | 3 | 5.136 | 11/26/2009 - 04:00 | Portuguese | |
Poesia/Dedicada | Natal: uma prece | 1 | 3.949 | 11/24/2009 - 12:28 | Portuguese | |
Poesia/Dedicada | Arcas de Natal | 3 | 6.823 | 11/20/2009 - 04:02 | Portuguese | |
Poesia/Meditación | Queria apenas falar de um Natal... | 3 | 7.740 | 11/15/2009 - 21:54 | Portuguese |
Add comment