The Quest (Balbal-3)

The Quest (Balbal-3)
By: Edgar R. Eslit

Sa Titay. “Status report, Sgt. Lopez!”. Mando ngadto sa usa ka sundalo. “Sssir, Yes, Captain. Sir!” ang nagkurog nga tubag ni Sgt. Lopez ngadto kang Capt. Sole. Sila ang mga membro sa engineering bregade sa 31st Infantry battalion nga nag clearing sa Titay para sa posibling pag tokod ug laing kampo para sa mga sundalo. “Can I speak freely, Sssir, Captain, Sir?”. “Bring it on, Sergeant!” ang pinabundak nga tubag ni captain Sole ngadto sa sarhinto. “Captain, Sir, three of our men are suffering from a disease which our medic can not identify the cause.” “They’re having a very high fever, successively convulsing while chilling and their eyes are dilated for two days now, Sir, and while two others of our men are missing.” Nakapanglab-ok si Captain Sole sa iyang laway samtang gahinay-hinay ug tulo ang singot sa iyang agtang. “Carry on”, matod pa niya. “This happened, Captain, Sir, after they intrude that woman named Rose at the brook near the clearing area a day before they contracted the disease, Captain, Sir!”. Padayon ang pag asoy ni sergeant Lopes ngadto kaniya. “So, where’s the girl now, Lopez?” ang iyang pangutana. Nahilom sa makdiyot si sarhinto Lopez, midungo ug halatang gipogngan ang gibati samtang gikomo ang duha niya ka kamot, gipaak ang dila dayong hagolhol ug hilak. Mihangad dayon ug tan-aw kang Captain Sole nga nisamot sa pagkurog: “Captain, Ssssir, ...they got rid of her after they used her...” Wala kahuman ug litok sa iyang gi-istorya si Sgt. Lopez, mitindog si Capt. Sole ug gilamba ang lamisa sa iyang atubangan. “God damn it...soldier!” “You maniacs, sonna ma bitches” “Go to hell you stupid bastard” “you must all go to hell!”. “That’s not what we came for, idiots!” Ang nagkayoring nga ininglish sa usa ka ilokano nga nangasaba kang Sgt. Lopez ug ubang nga sundalo diha sa iyang atubangan. “Why are you doing this, huh?” dungan sa pag-liab kang Lopez. “Why are you doing this...: ? wa niya mapogngi iyang kaugalingon, iyang gisumbag makatulo sa tiyan si Lopez dayong tuklod sa sarhinto ug naglupasay kini sa yota.” Dayon niyang singgit, “I swear to God, I will cut your God forsaken balls, all of you, the moment we get to our headquarters!”. Nagpadayon pa siya, “Lieutenant, Bueno, assemble all our men, I want a debrief, Now!!” dayon niyang gawas sa tent.

Atbang sa ilang nahimutangan, sa may pangpang, may mga gropo sa mga Bartido nga nagapaniid sa mga kasikas ug mga nanghitabo sa palibot. May pipila usab ka mga Habulak nga nagpadayon sa paghimo sa ilang mga tulomanon. Ang patay nga lawas ni Rose ang ilang gi atiman. Dili siya usa ka ordinaryong babaye, usa siya ka ingkantisya. Ang ingkantisya, kapamilya kini sa mga ingkantada nga ang trabaho mao ang magsilbi sa mga kinahanglanon sa mga ingkanto sa palasyo. Nagaagad ang iyang kapalaran sa kong unsay gusto mahinabo sa iyang kinabuhi sumala sa pagboot sa iyang rayna ug hari. Pwede usab siyang mahimong hadiwata. Igo mosalop ang lima ka adlaw, ang iyang lawas mahimo nang usa ka habulak. Ingon niani ang cycle sa ilang kinabuhi. Pwede silang magpakatawo o kaha mahimong hayop para sa ilang responsibilidad. Pero ang iyang pagkamatay gikan sa lawas sa tawo ang gikasoko pag ayo sa mga dili ingon nato kay usa kini ka pag panamastamas sa igkapariha nila. May laing gropo sa mga Bartido nga nangandam usab sa lilim ug sulod sa punoan sa kawayanan nga dili halayo sa nahimutangan sa mga Army.

Igo mi alas 5 sa hapon, may singit sa usa ka sundalo sa may busay. “Captain, captain, sir, lumotang na po si Pfc. Rocha at Pfc. Franciso.” Dayon, nanagan sila padolong sa nahimutangan sa Kapitan. Samtang ga hingal, “Captain, Sir, wala na pong buhay ang dalawa. Parang nilapa po’ nang kong anong bagay ang kanilang katawan. Nakalotang po sila sa may batis. Tadtad po sila ng mga sugat, mula ulo hangang pa-a, Captain, sir!” ang padayon nga asoy ni Pfc. Fuentes. Gadaling minaog sa pangpang ang kapitan padulong sa may busay. Sa iyang pagdool, nanindog ang iyang balahibo sa iyang nakita sa duha ka lawas. “Mahabaging diyos...” maoy iyang nalitok human niya makita ang duha. Niadtong hinabo-a, hingpit nang misalop ang adlaw. Naningog na ang mga gangis sa kagabhion ug nanagtubag na ang mga baki sa kilid sa mga sapa sa katubigan. Dayong panguros ni Captain Sole. Kusog nga mga angungol sa mga hayop ang misonod nilang nabati.

Sa ilang debriefing, nahibaloan sa kapitan nga ang duha maoy responsabli sa pagpanamastamas ni Rose samtang ang laing 3 ang ga enjoy sa pagtan-aw sa dihang gihimo nila ang kahayokan didto mismo sa may busay. Tungod sa panghinabo, giako sa kapitan ang tanang responsibilidad human nagkasabot ang tibook gropo sa ilang sunod nga pagabuhaton. They came up with a solemn truce of oath. Nag-order ang kapitan, “Lieutenant, get the men ready. We will vacate the place. We leave tomorrow before the day breaks to dawn!”. “Yes, Captain, Sir!”.

Nagtubag ang nagkalian-laing tingog sa mga hayop sa kagabhion nga gitaral sa mabugnaw ug nanoy nga huros sa hangin nga maoy nagsilbing mosiko samtang okopado ang lihok sa mga sondalo sa ilang pagpanghipos. Wala magustohi sa gropo sa dihang ang ilang bonfire kalit nabugkag kay may usa ka dakong mananap nga daw pola ng toro nga midasmag niini, ug kalit lang, nawala sa kasagbutan. Nanggahi ang lawas ni Sgt. Lopez sa iyang nakita. Busy ang kapitan nga gahimo sa yang report sa sulod sa tent nga gisug-an lamang sa gakidlap-kidlap nga lampara. Wala niya mabati ang dakong kasikas sa gawas kay nagpatugtog usab siya sa iyang i-pod sa musiko ni Yanni nga Love is all ug Nostalgia.

Ang ilang team ang gitahasan sa ilang batalyon sa pag clearing solod sa mokapin sa 3 ka simana ang ilang pagsubay sa lugar pero wala silay maayong nakita kay mag bag-o bag-o kini ug dili gani malocate sa mapa. Gi diklara sa kapitan nga failure ang misyon.

Sa laing bahin, walay potol ang hilanat ni Charlotte. Ga marka kini ug 39 dayon ug ubos sa 38 dayog saka sa 40 sulod na sa duha ka adlaw. Plano sa iyang inahan nga i-admit kini sunod adlaw kong dili pa siya mahuwasan. Hinongdan nga mi disisyon ang iyang ginikanan nga ipa rebook ang iyang ticket pa Manila para sa iyang pagbalik eskwila. Nawad-an usab siya ug tingog busa nisamot ug kabalaka sa duha ka ginikanan. Iyang gitodlo ang digital camera ug gitan-aw kini sa inahan. Nanimbalot ang iyang balahibo sa iyang nakita. Wala na niya kini tiwasa sa pag scroll kay siya mismo ang gibati ug tumang kakoyaw. Usa sa mga picture, iyang nakita nga ni Charlotte gitabyog sa doyan sa usa ka Amamarang. Laing picture, may kaagbay siyang balbal nga nagbit-bit ug putol nga ulo sa tawo nga nagsugod na ug kalata. Usa pa, may katapad siyang duha ka babae nga tag-as ang mga buhok, siya ang naa sa tonga, pero wala siyay ulo. Ug ang nakapa-alsa sa kabuhi sa inahan mao ang hulagway niya nga solo nga gatindog sa punoan sa Sambag nga naka shorts ug may mga ulod ug lain pang mga insikto nga nanggawas sa iyang dalongan, baba, ug ilong. Kuha kining tanan sa Kulambugan atol sa iyang pagbisita sa iyang lola Kora. Kini ang nakita ni Charlotte nga nahimong hinongdan sa mialingaw-ngaw niyang singgit makausa kahigayon sa Barangay Del Carmen. Wala mahibalo si Lendio aning tanan.
“Starry, starry night...as you”. Ang inosinting Lendio, ga humming humming sa kantang Vincent samtang nanglimpyo sa iyang kahugnoong balay. Si David gahangad ngadto niya namasin nga pansinon. Dako sa iyang plano nga mobisita sa iyang pamilya sa Capiz pero gaalanganin siya kay basin ug matingala unya sila nga mobutho siya didto nga wa pa may sembreak. Wala kabalo ang iyang ginikanan nga miundang na siya sa pagtungha ug dili pa siya andam nga pahibaloon sila niini. Pero ang pinakadako niyang problema, ang kwarta. Wala siyay pamasahi. Iya nalang gilingaw ang iyang kaugalingon sa pagpanglimpyo sa balay samtang ga huna-huna sa kong unsay buhaton. Actually, pwede siyang maka kwarta bisan pag usa ka million diha-diha dayon pero gipogngan niya ang iyang kaugalingon. Si Malyn ug Charlotte ang gapoli-poli ug bagting sa iyang huna-huna. Si Lola Kora ug ang iyang pamilya, dugang pa. “O, sh...t!” ang daglit niyang nalitok. May nakita siya ulahipan nga mikamang sa iyang gipamilo nga sanina ug dali-dali siyang nangapa ug unsa may magamit niya aron sa pagpatay niani. Wala siyay laing naponit kong di ang libro nga diha sa iyang kilid. Pero wala niya kini mabunal ug tagad kay paspas nga midagan ang ulahipan. Natang-an siya makadiyot. Nihanggab siya ug hangin dayon ug butang sa libro. Pero iyan kining giponit ug balik. Naa sa iyang mga kamot ang abyanang libro sa mga immortal, elemental ug tanang naa sa kalibutan sa ingkantasya. Ang Habatikang Libro. Iyang namatikdan pinaagi sa iyang marker nga gibutang nga usa na lamang ka chapter ang wala niya mabasa. Niadtong higayona, may tingog siyang nabati gikan sa Hangingis. Nahipokwat siya sa iyang nahimotangan.
Sa Lawigan. Kini usa ka sagradong lugar para sa mga dili ingon nato nga makita dili halayo sa nahimutangan sa payag nilang Malyn sa Titay. Dili kini makita sa adlaw pero natural kining molotaw taliwala sa pangpang makausa sa usa ka tuig para sa panagtigom sa tanang mga dili ingon nato ug uban pang mga elemental. Kini panahon sa kataposang Byernes sa kwarisma o mahal adlaw. Walay mga mortal ang modugay didtong dapita kong ugaling masaag man kay kong dili mamatay, maboang. Ubos lamang gamay didto ang timporaryong gikampohan sa mga sundalo.

“Gonnnnnng” ug usa pa “Gonnnnnng” ang lanog sa agong nga gipatingog sa sulod sa palasyo taliwala sa Lawigan timaan sa pag-abli sa gipahigayong panagtigom sa mga dili ingon nato. Nagkala-in laing mga nawong ug porma sa mga dili ingon nato ang makita didto. Ang palasyo daw susama ka dako sa palasyo sa Disneyland nga gapalibutan sa dagkong mga kahoy ang nagkalaing-laing mga tanom ug bulak. Aligre ang palibot daw may gipahigayon nga fiesta. Kini ang palasyo nga nakita ni Lendio samtang gasakay sa bus pauli sa Iligan sa unang pagbisita kang Malyn. Nanoy ang musiko daw gitogtog sa mga violen uban ang tibook bando sa orchestra. May mga sexy nga mga dancer nga tinabunan ang mga nawong sa manipis nga puting tela ug mga sirkero nga gabahis sa gahagdan nga dalan padulong sa nahimutangan sa puting palasyo. Walay dili mamangha sa klasi sa postora nianing palasyoha kay gawas nga gipalibutan ug koral nga bulawan; may upat lamang ka dagkong kolor ang Makita didto. Kini ang kolor nga puti, itom, brown ug green. Busa, misamot ug lutaw ang kolor sa mga bulak kay maski ang mga tag-as nga kortina; kolor puti. Sa sulod sa palasyo, may daw usa ka dakong hataas nga bato nga lamisa ug gipalibutan ug 13 ka mga batong bangko. Katunga lamang sa lamisa ang may bangko; ang katunga, wala. Kong naa ka sa atubangan, makita nimo tanan kong si kinsa ang galingkod sa 13 ka mga bangko gikan sa wala hangtod sa too kay nakaatobang kini sila tanan kanimo. Dako ug medyo taas ang bangko sa tonga. Tingali kini ang bangko sa ilang pina ka labaw. Halapad usab ang tibook wanang sa palasyo ug daw gipalibutan kini ug dagkong salamin nga mga bintana. Katingalahan ang ilang mga chandelier kay gawas nga binuhat sa bulawan, ang mga suga daw mga prutas. Nanglutaw ra kini sa hangin ug walay mga higot. Nangumbitay ang mga ubas ug banaag ang laga sa mga mansanas. Dagko kini ug, tingali, kalimaon ang kadak-on sa mga orihinal natong mga protas. Humot ang palibot daw may mga insinso nga padayon nga gipaaso sa tibook palasyo. Daghan kang makita nga mga pak-ang mga diwata nga gasakdop-sakdop sa hataas nga bahin sa palasyo. Puti ang ilang mga bisti ug daw may korona nga green nga mga dahon ug bulak. Dagkong mga tawo nga ang katunga sa lawas kabayo ang nanagbantay kada pwertahan. Wala silay mga armas gawas sa brown nga baston. Dili halayo sa ilang plenaryo, may laing dako nga kwarto nga puno sa tanang klase sa pagkaon. Gikan sa mga litson daw dagkong mga baka, napuno sa mga dagkong tinapay ug protas ang tunga sa hadakong lamisa. Kini pa, kilid sa pwertahan hadool sa tumoy sa lamisa, may usa ka daw waterfall pero dili tubig ang giagas, kong dili—wine. Tanang gusto mokaon, dili plato ang ihatag nga sudlan sa pagkaon, kong dili, Nigo tungod sa kadaghan sa pagkaon. Tinuig kining mahinabo, busa nagsugok ang mga bisita. May serbidora mga batan-ong mga diwata ug di musiko pa sila.

Mitingog ang trompeta. Mitingog sa makatolo ug mihonong human sa ikalimang pagtingog niani. Misulod sa plenaryo ang usa ka batan-ong lalaki (Ingkanto) nga may dalang sungkod nga gasoot sa hataas nga puting sanina ug siya ang mitindog sa bangko sa tunga sa lamisa. Gisundan siya sa laing mga dili ingon nato, apil na ang mga elemental nga lain-laing ang nga nawong ug postora nga miabot ug 12 kabook. Pipila kanila may mga sungay, pako ug may balahibo pa ang uban. Siya lang ang pormang tawo. Siya si Haring Hudaino. Hari sa hangin ug kawanangan. Ang mga nakapalibot kaniya, mga hari ug rayna usab sila gikan sa nagkalain-laing gingharian. Nilang tanan, si Hudaino ang ilang napiling mangulo sa tibook nila konsiho. Sa walay paglangan, kay nakompleto na sila, gipataas ni Haring Hudaino ang iyang sungkod ug gisundan kini sa pagtaas sa lain pang mga sungkod kikan sa 12 ka mga hari ug rayna sa palibot sa lamisa ug nangawas gikan sa ilang mga baston ang nagkalain-laing mga kolor sa kidlat nga mipasiga sa pinakadakong chandelier sa tunga sa palasyo nga maoy nakapabag-o sa tibook kolor sa palasyo ngadto na sa usa ka purong bulawan. Palakpakan ug hiyawan ang misonod nga iksina gikan sa tanang mga bisita nga toa sa sala sa palasyo samtang gaatubang kanila. Dayon nanglinkod sila human nanglingkod ang 13 ka mga lideres nila. Kong may mga Haninono nga nakaapil nidto, tingali, ilang makita nga usa sa mga nanglingkod sa lamisa mao si Rayna Waling-waling isip nagdala sa tingug sa mga Diwata, Haring Wedu para sa mga ingkanto, Haring Maoga para sa mga elemental, Rayna Mabasa para sa diwata sa tubig, Haring Langkis para sa mga ingkanto sa mga tanum ug mga kakoy, Haring Brosko para sa mga abyan sa mga hayop ug mga Bartido. Rayna Wasina sa nga panas ug pangpang, ug ang uban pang mga promaninting mga lideres sa nagkalain-laing klasi sa mga dili ingon nato. Silang tanan nakaila kang Malyn.

Mibarog si Haring Brosko ug miingon: “Tinahod nga Haring Hudaino ug kauban kong mga lideres sa ginghariang ingkantasya, ang kaso ni Adulantis dili ordinaryo. Daghang popariha kaniya ang nagtakuban ug naghulat lamang sa ilang gihulat nga okasyon; unsa ba ang atong mahimo aron masumpo o kaha malikayan kini?” Siya nagapadayon, “ug ang ikaduha, mga tinahod kong mga lideres, unsay buhaton ta sa iyang kiransa?” Ang kiransa mao ang gahatag ug kinabuhi sa usa ka ingkanto. Popariho kini sa espirito sa usa ka mortal nga tawo. Mawala man ang iyang lawas, magpabilin kini. Ug mao kini ang gikahadlokan nilang tanan kay may posabilidad nga kong makuha sa ubang mga dili ingon nato ang iyang kiransa, pweding magamit kini sa dautang gawi. Misunod pagtindog si Haring Wedu. Siya nagkanayon, “nasayod ko sa kinabusi sa mga ingkanto”. “Dili tinood maayo nga atong pasagdan ang kiransa ni Adulantis busa, ang akong sohistyon, ato kining ilabog sa Templo Agonisya nga gidumala ni Haring Ordaka Ordasaka, aron didto, padayon niyang antoson ang silot nga gipahamtang sa gingharian sa ingkantasya.” Walay misambat sa sohistyon ni Haring Wedu ug nagsantaiya ug istorya ngadto sa iyang tupad ang mga lideres nga toa sa lamisa. Busa mitindog si Haring Haring Hudaino. “Lisod ang pagbalhin sa Kiransa padong sa Templo Agonisya, mga kaubang mga lideres ug lisod usab istoryahon si Haring Ordaka. Pero kong gikinahanglan, buhaton ta kini. Unsay huna-huna ninyo?” Mitindog si Waling-waling. “Tanang disisyon, isig ka lideres ko, may kalakip nga sakripisyo. Ug kay mao kini ang pweding makab-ot natong disisyon, pwes, kinahanglan nato nga may mosakripisyo”. Si Haring Brosko, sa iyang kabahin, miingon: “oyon ako mahal nga haring Hudaino sa paglabog sa kiransa ni Adulantis sa Templo Agonisya. Tungod niani, ako ug laing mga abyanang mga hayop, hinatagan sa inyong mga bindisyon, ang mo bolontaryo sa paghatod sa Kiransa ni Adulantis ngadto sa Templo. Namakpak ang tanang mga lideres sa ilang nadungog apil na ang mga bisita nga naminaw didto sa salas sa palasyo. “Salamat, Haring Brosko” and sambat ni Reyna Mabasa. “Para mapaspas ang inyong pag biyahi, pwede kamong gabayan sa akong mga ingkantada samtang maglawig kamo sa suba sa Katibawasa”. Siya nagpadayon: “Ang Katibawasa ang pinakadool nga agianan padulong sa Templo Agonisya. Pwede kamong magsugod sa paglawig karong gabi-i mentras mao pay pagsugod sa dulom.” Kini ang nakab-ot niyang sohistyon. Ug gi oyonan siya sa tanan. “Bweno”, matod pa ni Haring Hudaino, let the quest begin!
Ang maong lakang sa mga dili ingon nato maoy magahatag sa saktong depinasyon tali relasyon sa mga mortal, immortal ug mga elemental. Kinahanglan nga ilang maistablisar ang saktong boundary sa ilang matag tagsa-tagsa ka soberintiya isip lain-laing mga personalidad.

Quest ang ilang tawag kay, una, lisod ang ilang pagabuhaton. Kamatayon ang gahulat sa tanang moapil sa paghatod sa Kiransa diha pa lamang sa dalan. Busa nanginahanglan kini ug kaisog ug saktong plano. Ikaduha, dili sayon pasabton si Haring Ordaka nga usa ka two-headed bull. Dili magkaoyon ang iyang duha ka ulo kong siya maghimo ug disisyon. Wala pay nakagawas sa iyang templo nga mga bisitang immortal kay iya kining prisohon sulod sa tangkal samtang ibitay ibabaw sa nagbokal nga lava, kay, para kaniya, musiko ang ilang nga agulo ug hilak. Kana ang sa mga babae. Mas pait kong lalaki kay iyang ibitay pabaliktad dayon ipatoka sa mga halas ang ilang mga ulo. Iyang kalipay nga makitang magkirig-kirig ang mga binitay, anyway, dili man sila physically mamatay. Pero Makita sa ilang mga porma ang kasakit.

Sa wala pa magsugod ang pagbyahi ni haring Brosko ug mga kauban, may na plastar na silang mga plano. Daghan ang nagpagikan kanila sa sugod sa ilang pagpanaw.

Balik sa iIigan, Na admit gyod si Charlotte pero walay makitang sakit ang mga doctor. Gitigaan lang siya ug pain killer samtang nakakabit ang 2 ka dextrose. Nalipay si Lendio, al least, sa hospital, makabisita siya maskig naa ang pulis. Ug iya tood nga giadto, pero wala kaila sa iya si Charlotte. Ngani, pagdool niya, nikalit siya ug syagit ug maoy namat-an sa inahan kay ga kisi-kisi man kini human siya makita. “Nurse…nurse…” ang singgit sa inahan, pero kay nadugay man ug abot ang nurse, si Lendio na mismo ang midagan pag gawas. Sa iyang pagbalik sa kwarto, mingaw na. Nahinanok na siya ug tulog. Ang inahan napod ang gahilak. “Ginoo ko, naunsa man ning bataa oy”. Dayon nangutana sa nurse. Nurse, unsa man, may finding na si Doctor?” Naglingo-lingo ang nurse. Nikaging si Lendio, wala siya kabalo kong unsa poy iyang mahimo. Ug may nisantop sa iyang huna-huna pero dili pa niya kini mahimo.
“Men, what’s going on?” May mga buto sa mga tag-as nga kalibre sa armas nga ilang nabati gikan sa ilang mga kauban sa unahan. Wala pa kagawas ang mga Army gikan sa bukid. Gi mino sila.

Niadtong hagayona, minghoy mga mipauli si Lendio sa ilang balay. Gitagbo siya ni Nong Iko nga nagkanayon: “Dio, la kay lingaw? Di man gud kauban nako si Joel sa Zamboanga kay gadaot man, unsa man, koyog ta?”. “Ako nay bahala nimo” ang sumpay pa niya. Sa huna-huna ni Lendio, wa man pod siyay buhaton, maka kwarta pa siya; busa nisogot siyang muoban sa Zamboanga para mangumpra ug bulad. Dali ra siyang nakapanghipos dayon niyang podlock sa iyang balay dayog ambilay sa iyang back pack dayog dagan padulong sa balay nilang Iko. Dako ang ilang sakyanan busa, uban sa duha pa ka mga batan-on, didto silang tulo sa likod sa Elf ug tupad ni nong Iko ang iyang asawa sa front seat kay nikoyog man pod kini. Gadagan ang sakyanan, gadagan pod ang iyang utok. Naglabay siya ug peso nga coin paglabay nila sa Dalikanan, unahan sa Kauswagan. Nindot ang ilang dagan ug sa kalit lang nga namatay ang makina sa dihang miabot sila sa crossing padolong sa Titay. Alas 9 na sa gabi-i. Laktod nga gibati ug kahadlok si Lendio sa dihang nakita niya nga ang crossing nga ilang gihunongan mao ang crossing nga iyang gitindugan niadtong ga hulat siya ug sakyanan panahon sa iyang unang pagbisita kang Malyn. “Litsogas na ni…” ang bagolbol ni Nong Iko dayong kanaog sa sakyanan. Misunod ang iyang asawa dayong tawag ni Arnel ug Ariel nga toa sa likod kauban ni Lendio. “Iwag, iwag”. Ang iyang mando ngadto sa iyang misis nga gagunit sa flash light. “Nel, dal-a daw nang tools deri, be” ang iyang sugo ngadto kang Arnel. Samtang na busy silang tanan sa unahang bahin sa sakyanan, dili ikalimod ni Lendio nga hinay-hinay nanimbalot iyang balahibo. May gikuha siya sa iyang bag, ug didto, nahimong hayag kaayo ang iyang panglantaw sa tibook palibot. Midool siya kang nong iko ug iyang giignan nga nabali ang suspension sa truck dayon may leaking ang carborador ug maoy nahimong hinongdan sa pagkamatay sa makina. Tood man, pag-abli ni Iko sa makina, nakita niyang daw gi barbeque ang fan belt ug condenser box. Igo nalang siyang nangagho dayong kotkot sa ulo. Ang ingon niani kadako nga damage sa makina nanginahanglan ug mikaniko. Busa, midisisyon silang magpalipas lang sa sila sa gabi-i didto sa sakyanan. Ilang kining gihandos gamay padong sa daplin duol sa may waiting shed.
Sa kalibutan sa mga ingkanto, may 25 ka mga Bartido ang gitahasang mokoyog kang Haring Brosko, 10 ka mga Haldiwata ug 5 ka mga Haldiwas. Ang Haldiwata usa ka klase sa mga diwata nga paspas manglangoy sa tubig ug may kapasidad usab kini sa paglupad samtang ang mga Haldiwas mao ang usa ka klase sa mananap nga maayong mobasa sa tanang clase sa agi-anan apil na a direksyon pinaagi sa pag aninaw ug pagpanimati sa horos sa hangin. Syempre, experto sa pagkigbugno-patay ang mga Bartido sa tanang klase sa mga mortal ug immortal. Usa ka kambras sa ilang mga koko, ang lawas nga madapatan niani daw karne nga nilapa ang dangatan. Nagpatianod na ug sugod ang Ditundag nga Bapor sa Suba sa Katibawasa. Mao kini ang klase sa bapor nga kong imong tan-awon sa halayo, kini, daw usa ka nag okob nga mga dahon. Ug kay wala kini layag o kaha bugsay, nakadipindi ang dagan niini sa gikoskon sa agus sa tubig sa suba nga iyang paga agian. Pero apil kini sa ilang plano. Kinahanglan nga moabot sila sa templo nga takdol para dili kaayo takos nga mahimong bangis si Haring Ordaka Ordasaka. Pero, taliwas sa ilang nasabutan, may nakaplastar nang plano ang hari para kanila.

Sa sakyanan, tingali dala sa kakapoy, daling nahinanok si Ariel ug Arnel. Wala madugay, misunod pod si Nong Iko. Ang iyang asawa ang kalit nga nahipokwat sa iyang gisandigan didto sa front seat kay may usa ka dakong latom nga langam nga mihambalos sa unahang dapit sa truck dayong balik ug lopad. Sa iyang kahadlok, dalidali niyang gisira ang bintana dayog bokot sa iyang jacket ug mitiko-ko. Wa na siya mangilabot ug unsa may nanghinabo pa sa gawas. Si Lendio ang sakay sa maong latom nga langam.

Sa kawanangan, gamit ni Lendio ang iyang quantum powers. Naistorya niya si Lola Kora kabahin sa nahinabo kang Charlotte ug nagakighinabi siya sa ispirito ni Malyn. Gisoong sa latom nga langam ang bagang itum nga panganod ug sa tumoy niani nakita niya ang palasyo ni Haring Hudaino. Sa kataas niini, sangko sa panganod ang duha ka dungeon sa habagatang kilid niani. Nakita niya usab sa ubos nga ang mga sundalo, galibot-libot ra sa ilang gilaktan. Gi mino sila sa mga balbal nga nakapalibot nila. Interisado ang mga balbal sa ilang dala nga duha ka patay.

Sa suba sa Katibawasa, unang natilawan sa grupo ni Haring Brosko ang kabangis ni Haring Ordaka. Iyang gibuhian ang iyang mga Piranyas. Piranyas ang tawag sa mga isda nga may katakos nga maghimo ug aliloyok sa tubig para suyopon pailalom ang tanang mga sakyanang tubig nga moagi sa ilang gipoy-an dayon ug labtik sa ilang dila sa mga nakasakay niani kay tag-as man kini ug mga dila. Gawas nga lagpad ug daw mga nigo kadagko sila nga nanglangoy sa tubig, wala silay pasayloon. Sa dihang ila nang gisuyop ang Ditundag nga Bapor, abtik nga gipahulog ni Haring Brosko ang boya ug angkla sa iyang bapor ug busa nihonong kini. Nanglokso ang mga Piranyas ngadto kanila pero mas bangis ang mga Bartido. Matag lokso, sabayan pod kini ug hambalos sa tag-as nga mga koko sa nga Bartido busa mahagbong kini nga daw hiniwa nga mga priskong isda. Pero bisan pa ug kini napotol na, pwede pa gihapon nga iyang malabtik ang iyang dila hinungdan nga lima sa mga Bartido ang napotlan ug liil ug kamot. Nagpadayon kini nga iksina sulod sa usa ka oras. Sa kasoko ni Haring Brosko, iyang gi hambalos ang iyang baston sa tubig ug nisiga kini nga daw gadilaab nga impyerno. Kagot sa mga ngipon ug agolo ang mibalot sa kagabhion human niadto. Wala maglangay si Haring Brosko, iyang gimandoan ang lima ka mga Haldiwata ug Haldiwas sa pagkorna sa barko. Ug tood man, nahimong paspas ang ilang dagan. Sa iyang tamdanan, samtang iyang nakita-an ang mga nahinabo, wala mahimoot si Haring Ordakasa sa iyang nakita ug samot kining nasoko. “Waaaaaaaaaaa…” naglanog-lanog ang iyang tingog sa tibook templo.

Nakatogpa na silang Lendio sa Palasyo. Didto siya gidala sa langam nga sinugo ni Haring Hudaino. “Maayong pag-abot higala”. “Ayaw kabalaka, nakaila ako kanimo ug nakabalo ko sa dagan sa imong kinabuhi”. “Sayod usab ako sa imong kapasidad ug mga abyanan gumikan kay kadaghanan niana gikan sa mga hinono ug hadiwatang nahatagan ug pabor sa akong igkauban”. Walay natokib maski gamay nga istorya si Lendio. Dugang pa sa hari: “importanti kini nga kagabhion sa among mga ingkanto kay dinhi masokod ang among katakos isip mga ingkanto batok laing ingkanto.” “Ang among kapildihan; imo usab nga kapildihan”. Wala makasabot si Lendio aning puntoha. Busa, siya nangutana. “Unsa nga kapildihan?” matod pa niya. Nasundan kini ug daling kahilom. Dayon misumpay ang hari: “Gisugdan na ug gamit ni Haring Ordasaka ang lawas ni Charlotte, para sa panahong iya na kining makontrol, magamit niya kini para sa pagsakmit sa tanang abyanan nga naa karon kanimo para iyang magamit.” May nahubad nga mga pipila ka mga impormasyon si Lendio gikan sa iyang nabasa sa libro ug natakdo niya sa gisulti ni Haring Hudaino. Sa iyang huna-huna, maayo nalang kay iyang nadala silang tanan. Mawala ang balansi sa gingharian sa mga ingkanto ug elemental sa panahon nga makuha nila ang abyanan ni Lendio kay may plano si Haring Ordasaka nga dautan, human niya masayri ang istorya kabahin ni Adulantis. Impormasyon nga gikan mismo sa mga leader sa tanang mga dili ingon nato. Gamiton lamang niya ang Kiransa ni Adulantis, mapaiya na ang tanang gahom sa gingarian sa ingkantasya. Dayon: “Gamita kini, apasa si Haring Brosko sa suba sa Katibawasa nga naglawig padolong sa Templo ni Haring Ordasaka.” Usa ka puting tela ang gitunol ni Haring Hudaino. Iya kining gikopo ug, pamati niya, ninglotaw siya sa hangin. Nahimong doble ang gikosgon sa lupad sa langam, ug sa pipila lang kapamolok, nakita niya ang galawig pa sa hataas nga suba ang barko ni Haring Brosko. Daling nakatugpa ang langam sa palo sa barko ug mikanaog gidayon si Lendio. Wala matingala ang mga nakasakay sa barko kay nasayod na sila daan sa iyang pag abot. Kini gihimo sa mga immortal kay ilang nasayran nga mortal lang ang pweding makasulod ug makaabli sa Templo ni Haring Ordasaka.

Igo pa lamang siyang nakalingkod, nihonong ang dagan sa barko. Ning igot kini sa makosog daw gipogngan sa ilalom. Wala sila masayop, may Mantaga nga gagunit niini sa ilalom. Ang Mantaga usa ka higanting Octopus pero may 3 lamang ka gaway. Mas piligro kini kay sa mga Piranyas. Sa kalit lang, hinay-hinay nga nasudlan ug tubig ang ilang gisakyan ug dayon na kining gikolaputan sa mga gaway sa Mantaga. Naalarma si Haring Brosko kay dili madutlan sa mga bangkaw ug hait nga mga koko sa mga Bartido ang mga gaway niani. May 4 ka Haldiwata ang mi sulay sa pagsalom sa tubig aron pagpakgang niani apan misamot lamang ang pag aryada sa tubig sulod sa barko. Samtang busy sa pagpakig away ang mga Bartido, hilom nga miambak si Haring Brosko sa tubig sa pamasin nga mabuntog niya kini, apan siya ang gikolapotan sa usa pa ka gaway ug gilamba-lamba ang iyang lawas sa salog sa barko. Nakita kini ni Lendio busa gidali niyag kuha ang iyang punyal ug dayong lokso padulong sa ulo sa Mantaga. Iya kining gihalog dayong handos sa punyal didto sa mata sa mantaga. Naigo kini ug nabota ang pikas mata. Gumikan niani, hinay-hinay nga mibuhi sa iyang pagkapot sa barko ang Mantaga hangtod nga mibuhi na kini ug milangoy palayo sa barko. Nakurat si Lendio kay gawas nga gamay nalang silang nahabilin, wala na usab si Haring Brosko. Gitaral siya sa Mantaga. Padayon sa paglawig ang barko, ug, ining higayona, maynabati siyang instruction gikan ni Haring Hudaino. Dili halayo sa ilang nahimutangan, duol na ang ilang barko sa daungan sa Templo si Haring Ordaka. Nawala ang gibating kakapoy ni Lendio. Nabinlan na lamang ug 10 ka Bartido ang barko ug may 3 ka Haldiwata ug 1 ka Haldiwas nga maoy gagunit sa Kiransa ni Adulantis nga gisulod sa antigong bildo nga jar. Gitan-aw sila ni Lendio. Kini ang nakahatag kanila ug inspirasyon. “Pangandam kamo, dili madugay, ikabalag na nato ang pinaka ngilngig natong kaaway”. Samtang gisulti kini ni Lendio, ga lingo-lingo ang usa ka Haldiwas. Subra ang iyang gibating kahadlok.

Ang Templo ni Haring Ordasaka ang bugti sa lugar sa mga patay. Siya si Hades kong sa mga Greek Gods ikompara. Wala lang siya nahimutang sa ilalum sa yota kong dili sa katapusang bahin sa amihanang panganud. Naglotaw kini nga templo daw gitabunan sa tanang itum nga mga panganud. Ug boot, mga dili ingon nato lamang ang makasubay kong asa kini makita. Ang suba sa Katibawasa mao lamang ang iyang connection para sa laing mga dili ingon nato. Ang character sa hari maoy nakapahimulag kaniya sa laing igkapariha niya kay dili siya daling igkasabot. Itum ang iyang bunhi, mao man ang iyang color. Gikahadlokan siya sa tanan.

Balik sa Palasyo, padayon ang diskosyon sa mga nahabiling mga Hari ug Rayna: “Pero, Haring Hudaino, kong magpabilin nga ingon niani ang kahimtang ni Haring Brosko ug mga kauban, sa dili madugay, tingali ug dili magmalampuson ang ilang mission? Tingalig, maski ang kinabuhi sa usa ka mortal nga si Lendio, maamong pa, mahal nga hari.” Ang kabalaka ni Haring Wedu nga iyang gipadayag samtang gi gatan-aw sa Badlisang Salamin nga nagapakita sa tanang mga nahinabo sa gawas ug sulod sa palasyo. Silang tanan nakatotok didto, busa walay matago ang mortal man ug immortal sa kong unsa man ang ilang gipangbuhat. Kombinsido ug matinod-anon nga tubag ang gihatag ni Haring Hudaino ngadto kang haring Wedu: “Pwes, Haring Wedu, mahinabo ang dapat mahinabo”, dayon niyang tindog ug misulod sa iyang Bantiyang nga Lawak. Kini ang lawak nga puno sa kaalam sa tanang kahibalo ug katakos sa mga dili ingon nato ug uban pang mga elemental. Sa iyang pagawas, siya naka postura na sa iyang ig gogobat nga sapot. Dayon siya nagamando sa pag-ingon, “Pangandam kamo!”

May lanog nga katawa ang mialingaw-ngaw sa tibook templo. Ang templo ni Haring Ordosaka. “Bwahahaha…haha”. “Hangal ka mortal nga nilalang. Wala ka ba masayod nga wala pay nakagawas sa akong templo human sila mangahas sa pagsulod dinhi?” Kini ang misugat nga pangutana kang Lendio ug mga kauban samtang hinay-hinay nga midunggo ang ilang gisakyan. Tingog kato ni Haring Ordasaka pero wala kini kanila magpakita. Dinhing higayona, maayo ang presinsya sa huna-huna ni Lendio ug wala siya mataranta. Sa hilom, iyang gikoha ang iyang cellphone sa iyang walang bahing nga bulsa ug nangayo siya ug katahoran ngadto sa hari. “Dalaygon nga Haring Ordosaka, dawata ang kalinaw nga panagdait dala nianing imong ubos nga higala. Tim-os ug tionay ang among katoyoan ug dili dautan, busa, tugoti nga kami magkighinabi kanimo maski sa hamobong panahon lamang”. Human niadton, saglit nga may nanglupad nga mga itum nga mga bagwa sa ilang ulohan ug atobangan nga pas-pas nga midasmag ngadto kanila. Sa kadaghan ug kapaspas, walay nahimo ang mga Bartido maski na ang mga Haldiwata ug Haldiwas. Ug gumikan sa makusog nga pagdasmag ngado kaniya, nabuhian sa Haldiwas ang iyang gi bit-bit nga Kiransa ni Adulantis, natagak, ug naposgay kini. Midilaab ang wanang nga ilang gitindugan, napuno sa itum nga aso, ug sa kalit, milutaw ang usa ka dakong tawo nga nagalingkod sa dakong solidong harianong linkoranan nga didto nagalingkod ang dili ingon nato nga may duha ka ulo sa toro nga baka. Sa iyang kiliran, gabarog si Prinsipi Adulantis. Gipalibutan siya sa iyang mga dama. Ug sa kakurat ni Lendio, daghang mga balbal ang mga nakapalibot kanila. Dili halayo sa mga Bartido ang ilang mga porma ug gidak-on. Mga Balbal nga lain-lain ang mga nawong ug porma. “Bwahahaha…hahaha” makusog nga katawa ang misunod niadto.

Normal ang kahimtang sa yota. Ug kong dili gumikan sa dakong dag-um, lunsay ang kahimtang sa tanan. May mga nagkitib nga mga bitoon busa nindot kining sud-ongon para sa mga managhigugmaay nga sa bukton sa ilang pinalangga nagapaoraray. Dili ingon niana ang panghitabu sa kawanangan, sa gingharian ni Haring Ordosaka. Gasugod na ang dakong bugno sa templo. Elemental batok mga ingkanto; mortal batok mga balbal. Walay mga dugo ang miwanang sa sala sa templo. Hinoon ang mga lawas sa mga elemental ug ingkanto nga mangabungkag susama sa mga bitoon nga nagasablig sa mga pinong siga ang masaksihan samtang padayon ang dakong panag-away.

Unang gipakaliring sa salog sa palasyo ni Haring Ordasaka ang usa ka ulo sa Bartido sa dihang mibusilak ang baston sa hari ug gipunting kini ngadto sa kada usa kanila. Si Prinsipi Adulantis, gangisi samtang hinay hinay nga milutaw sa wanang ug usa-usang gipanghambalos sa iyang bangkaw ang mga Haldiwata ug Haldiwas dungan sa pag ingon: “mga hungog kamo. Karon ninyo matagamtaman ang kagabangis ni Prinsipi Adulantis……!” Walay nahimo ang mga haldiwas ug mga Haldiwata sa kakusog sa paglipak sa gigunitan ni Adulantis nga bangkaw. Daw kilat kining mingtupok sa ilang nipis nga kalawasan nga nagdilaab nga maoy nakapabongkag sa ilang mga lawas. Walay mahimo ang ilang gahum sa gingharian ni Haring Ordasaka. Nagpadayon kini sa pipila ka uras samtang nagkigbugno ang pipila ka mga Bartido ngadto sa mga alagad nga mga balbal ni Ordasaka ug sa mga olipon sa prinsipi. Sa mata ni Lendio, inig kabuskag sa nga mga lawas sa mga Haldiwata ug Haldiwas, daw mura kini ug mga bitoon nga nangabungkag sa kalangitan. Wala siya kabalo sa iyang pagabuhaton. Pero, may nabati siyang tingug sa iyang dalungan ug iyang gihimo ang tambag niani. Igo nga siya na ang puntingon ni Haring Ordosaka sa iyang baston ug mao usab ang paghambalos ni Prinsipi Adulantis sa iyang bangkaw ngadto niya, naugom na niya ang iyang mga abyanang anting-anting.

Aning higayona, ang laing mga hari sa ingkantasya nga gipanguluhan ni Haring Hudaino nangabot na sa templo. Wala pa sila kaporma sa ilang pagtugpa sakay sa ilang mga Halitap nga mga sakyanan, nagpunghasi na ang nga diasopring bala sa mga pana sa mga balbal ngadto kanila. Ug tungod kay pak-an ang mga halitap, dali kining maigo sa mga pana ug maoy hinongdan nga dili katugpa ang uban kanila ug mobalik kini ug kahulog. Ang halitap maikompara sa usa ka dagko nga mga Aliwas pero may mga kolor kini ug may opat ka partisan nga pako nga susama sa mga alibangbang. Mao kini ang pagasakyan sa mga dili ingon nato sa ilang mga lagyo nga mga byahi. Mas daghan ang kolor, mas batan-on. Si haring Hudaino ang pinakaulahing mitugpa kay wala siya miagi sa pwertahan sa templo. Maski sa ilang kadaghan, naglisod sila sa pag-asdang. Halata nga nakapangandam si Haring Ordosaka. Ngano kahang nihibalo siya sa ilang pag-ataki?

Naputos si Lendio sa gadilaab nga polang kilat nga gikan sa bangkaw ni Adulantis ug Ordaka. “Bwahahaha…” ang galanog-lanog nga katawa sa duha. “Mapodpod pati ang imong kalag, ambisyoso nga morta….bwahahaha”. Kini ang panganti ni Haring Ordosaka. Sa kainit, gipugos niya ang iyang kaugalingon nga dili matumba. Naglit-ad-litad si Lendio sa ka sakit. Gawandog-wandog siya nga galakaw padulong sa usa ka fountain. Pero wala pa siya nahiabot didto, gidunganan napod siya ug tira sa ilang mga armas ug natiklohod siya sa hinayhinay. Ug iyang gipogos ang iyang katapusang ginhawa sa paglakang hangton nakab-ot niya ang gabusagak nga tubig sa fountain. Sa hinay-hinay, ug hangtod mipaspas, misugwak ang tapol nga kolor sa lawas ni Lendio ug samtang iyang gihinayhinay pag-isa ang iyang ulo dungan sa pag arsa sa iyang duha ka kamot, nahimo siyang dambuhalang Bakunawa. “Waaaaaaaaa……bwaaaaaa” ang sobra kakusog nga tingod ni Lendio ang milanog sa tibook templo. Sa iyang kadako, wala na niya baliha ang siga ug kainit sa mga armas sa prinsipi ug hari. Hinoon, iya kining giduol ug gipunit dayon gihambalos ang hari didto sa fountain. Ug kay wala pa siya matagbaw, iyang gibira ang tiil; gilamba-lamba kini sa salog. Pero daw guma ang hari nga wala bati-a ang kastigo sa ulitawo, busa, iyang gigunitan ang lawas ug kalit nga gilubag dayong hablot ang ulo sa makusog nga paglubag busa naibot kini. Mikaliring ang iyang ulo sa salog samtang ga aso-aso ang liogang bahin niini.

“Waaaaaaa…bwaaaaa…..” ang gakagidlay nga Bakunawang Lendio, samtang ga singgit, giatubang niya si Prinsipi Adulantis. Ug kay galutaw man kini sa hangin, galisod siya sa pagkab-ot ug pag pakig asdang kaniya. Padayon ang pagsakdap-sakdap sa prinsipi ngadto kaniya samtang gapaulan sa iyang bangkaw sa dogoang bokton ug lawas sa ulitawo. Ug sa dihang….ug sa kalit lamang…may gibalibag ngadto kaniya ang prinsipi. Sa primero, mura kini ug usa ka bola nga galigid padulong ngadto kaniya, dayon sa nahadool na, kalit nga nahimong usa ka, daw plasic balloon, pero sa kalit lang, kini miputos kaniya. Nakaptan ug wala siya nakaipsot niani. Gikulapotan siya ug klarong gibati niya ang sakit sa iyang tibook lawas. “Waaaaaaaa….bwaaaa…waaaaa…..wa” ang gakahinay nga singgit ni Lendio. Dili na niya malihok ang iyang lawas ug hinay-hinay siyang nahimong estatowa. Nahimoot ang prinsipi nga galantaw ngadto kaniya. Busa, uban sa iyang mga alagad ug mga balbal, ilang gidayongan si Lendio padulong sa wanang sa templo. Didto, iyang nakita nga si Adulantis na ang galingkod sa trono ni Haring Ordosaka. May nabati ug gadagan pa ang utok ni Lendio ug busa iyang nahibaloan nga ang iyang nakita, kaganina sa iyang unang pag-asdang, usa lamang ka ilosyon. Si Adulantis mao ang hari ug ang hari mao si Ordosaka. Lugar, sa iyang kwentada, si Adulantis ang iyang napatay, sa ikaduhang higayon, pinaagi sa pag ibot sa ulo niani ug dili si Haring Ordosaka. Sa taliwala sa templo, makitang halapad kini kayo, ug sa iyang katingala, ang iyang kilid walay salog. Timpa ug lalum kini kayo. May usa ka dalan nga igong maagian ug usa ka tawo ug wanang na ang kiliran niani. “Hahahaha… alaot ka mortal nga nagpaganit sa mga ingkanto. Walay kapaingnan ang imong kahangal….hahahaha”. Kini ang gapangilab-kilab ug galanog-lanog nga tingog ni Haring Ordosaka. “Adios, mortal….” Ang kiliran ni Lendio, mismo, paspas nga midilaab ang kalayo samtang inanay siyang gakaubos padulong sa silong sa templo.
“Ordaka, O..r..d..o..s..a..k..a……”. Tingog nga nakapakurat sa hari. Dili halayo sa iyang gilingkoran nga trono, iyang nakita ang iyang dugay na niya nga gikaintapan. Si haring Hudaino ug ang ubang mga hari ug mga rayna nga nanglutaw sa naabling ibabaw nga bahin sa iyang templo ug naglutaw padulong kaniya. Walay nahimo ang iyang mga balbal aning panahuna. Nangalagpot sila padulong sa kilirang bahin sa templo ug dayon nangahagbong samtang hinay- hinay nga nanugpa ang mga balaanong mga bisita ni Ordosaka. Ug tungod kay gipalibutan man siya, maskig asa siya molingi, wala siyay kaikyasan. Hinoon, paspas niyang gitukdang sa salog ang iyang baston ug kalit nga nabati sa tanang naa sa palibot ang pag tay-og sa tibook templo. Nitay-og ug dugay hangtod nga mikosog kini daw susama sa usa ka dakong linog. Nanagpingkiay ang mga kandilaryang dagko sa wanang sa templo ug paspas nga nangatumba ang mga adorno nga naa didto. Nangapolpog ang atop ug mga haligi. Nangataranta ang tanang toa sa sulod sa templo apil na ang pipila ka nahabilin niyang mga alagad. Singgit ug kalisang ang miputos sa tibook templo. Ug busa, wala na maglangan ang mga galamhang bisita ni Ordosaka, ilang gidungan sa pagpunting ang ilang mga songkod ngadto kang Ordosaka ug maoy hinongdan nga nabuhian niani ang iyang baston. Ug sa kasilaw sa ilang mga gahom, hinay-hinay siyang nahimo nga usa ka latom nga aso’. Ang klasi sa aso’ nga dili angay tigaan sa kompyansa. Ingon pa man, kontrolado na siya ni Haring Hudaino niadtong panahuna.

Kay nangapolpog ang tibook wanang sa templo, dali-dali nga mitugpa si Rayna Waling-waling ug iyang gisapopo ang nabato nga si Lendio nga hapit nang matundag sa kailalumang bahin sa templo. Misunod si Haring Wedu ug ang ubang rayna ug hari dayon si Haring Hudaino. Nakita silang tanan ni Lendio ug nagkigistorya siya nila gamit ang iyang katakos sa iyang isip. “Ayaw kabalaka, Lendio, ania kami para sa pagluwas kanimo.” Kini ang kusganong pulong nga nabati ni Lendio gikan kang Haring Hudaino. “Bweno”, matod pa sa ilang labaw nga hari, “ibalik ta siya sa iyang orihinal nga postora”. Ilang gipatong ang ilang mga kamot sa lain-laing parti sa lawas ni Lendio ug hinay-hinay milutaw siya sa hangin. Gikan sa iyang pagka dambuhalang bakunawa, nanggawas ang lain-laing kolor sa siga diha sa iyang lawas hangtod nga nibalik siya sa iyang postora isip tawo. Loya siya busa gisapopo siya makadiyot ni Rayna Waling-waling. Nagkalat ang tibook templo, may mga agolo ug pipila ka mga syagit silang nabati sa solod didto. Alas 3 na sa kaadlawon.

Isip labaw nga hari sa tanang kaharian sa ingkantasya, iya ni Haring Hudaino ang tibook kawanangan. Sulod sa iyang kagustuhan kong boot niyang mandoan ang templo nga mabag-o kini. Sa iyang pagtaas sa toong kamot, mihayag ang tibook templo ug nalimpyo ang katibok-ang palibot niani. Dayon siya nagutanan sa iyang mga kaubang hari ug rayna: “Asa si Haring Brosko?” Walay matubag ni usa man kanila. Ug ilang nahibaloan sa ilang diskosyon nga siya ang mi trayador kanila. Palabas lamang ang tanan nga mga nahinabo sa barko ug sa suba sa Katibawasa nga ilang gilawig uban sa mga Bartido, Haldiwata, Haldiwas ug Lendio. Pero ang katingala sa labaw nga hari mao mga kong nganong gihimo niya kini?

Samtang padayon ang ilang panaghisgotay, mibalik na ang panimoot ni Lendio. Wala siya mibangon dayon ug busa nabati niya ang tanan nilang gidiskosyonan. Sa kadaghan sa ilang nahisgutan ug nasabutan kong unsaon nga mabalik ang tanan tali sa kahimtang sa mga mortal, ingkanto, elemental ug mga lain pang mga dili ingon nato, nasambit sa dila ni Rayna Waling-waling ang pangalan ni Malyn. Dinhi mibagting ang dalungan ni Lendio ug nahimong hinongdan sa iyang ligsi nga pagbangon.

“Asa si Malyn?” ang paspas nga sambat ni Lendio sa ilang lalom nga diskosyon. Si Haring Hudaino ang mitubag. Ug human niya kini mahimo, mihangyo siya sa iyang mga kauban nga mga hari ug rayna sa pagbiya kanila. Sa ilang panag-istoryahay, nahibaloan niya nga si Malyn, human niya maluwas sa kamot ni Prinsipi Adulantis, ilang gipahamtangan sa silot tungod kay napamatod-an sa ilang konsiho nga siya ang mikawat sa libro. Ang libro nga nagalatid sa kinabuhi sa gingharian sa ingkantasya ug ang pipila ka pondasyon niani nga hangtod karon ilang padayon nga gipangita. Isip silot, gikohaan siya ug gahom, ug tungod sa hangyo sa iyang haninono ug hadiwata nga nga mga ginikanan, wala siya himoang habulak kay kini ang pinakaubos nga silot sa tanang mga silot sa ingkantasya. Nakab-ot sa konsiho nga himoon siya ug usa ka taw okay mao man usab kini ang iyang pangandoy. Isip usa ka tawo, iyang gipili ang pagdala sa ngalan nga Rose. Dinhi, mibalik sa paminsar ni Lendio ug kong ngano nga nakab-ot ni Malyn ang maong disisyon. Naa silay gipanompaan sa usag-usa. Kalakip kini sa katumanan sa ilang mga damgo.

“Asa nako karon siya makita?” ang kahinam nga kutana ni Lendio ngadto sa Hari. Kahilom ang iyang nabati gikan sa labaw nga hari. Nasundan pa kini sa hataas nga kahilom. Wala mahibalo si Haring Hudaino sa iyang itubag. Iya bang itog-an ang nahinabo kaniya sa dihang nahimo na siyang tawo o magmugna siya ug laing istorya? Wala siya mahibalo. Ambot!

Nagtinotokay ang duha. “Asa, Mahal nga Hari?” ang pangutanan nga nasundan pa ug laing susama nga pangutanan. “Sorry, Lendio, she wasn’t able to make it.” Ang iyang tubag. “Unsay boot nimo ipasabot, mahal nga hari?’ ang deritso napod niyang pangutana. Dinhi, mitaas ang ilang diskosyon tungod sa gusto sa hari nga tuldokan na ang papil ni Malyn sa gingharian sa ingkantasya. Pero porsigido ang ulitawo. “In that case, my king, let’s bring her back to life!” ang iyang ambisyosong sohestion ngadto sa hari. Ug, natural, natang-an ang hari. “No, that’s not possible, Lendio” ang iyang tubag. Pero porsigido si Lendio. “Why not?, you are the high king, you control everything in Ingkantasya, even the lives of of those elementals, and the fairies from the other kingdom, are you not?” ang iyang gakaisog nga tubag ngadto sa hari. “Can you imagine the effect of this request if I’m going to grant it to you, Lendio?” “Can you imagine the kind of problem that this king will face if I do it?” “You’re telling me to destroy the rules and norms of whole ingkantasya, that is, Lendio”. Ang ga paka-paka nga tubag sa labaw nga hari ngadto kang Lendio. Ug nahilom sa makadiyot ang duha dungan sa pag pangagho sa hari. Ga potol-potol ang tingog ni Lendio dayon ug ingon: “What if, I bring you the book, will you bring her back yo life? Nasiga ang mata sa hari. “You’re kidding right? The book has been lost together with the hundreds of lives of our kind while looking for it, then, all of the sudden, you’re telling me that you’ll bring me the book?, Huh?” ang pangutana nga nagasignal kang Lendio nga dunay maayong padulngan ang iyang pagpakigtigi sa rason. “Yes! And if you’ll give me another day after you bring her back to life; I will give you the book” ang walang ka gatol-gatol nga tubag ni Lendio ngadto kaniya. Dinhi, gihikap sa hari ang ulo ni Lendio ug iyang nakita nga siryosa ang ulitawo. Nasayod siya sa kaimportanti niani nga libro nga gasilbing pwertahan ug abyanan sa kaalam sa mga dili ingon nato busa gipanghingusgan niya kining magamit para makab-ot ang iyang gusto. Ang hari, iyang gipakpak ang iyang duha ka kamot ug naabli ang ilang lawak dayong sulod sa ubang mga hari ug rayna. “Your request comes with a very high prize, Lendio” matod pa sa hari. “But I guess, ‘am ready to bet for that prize, Haring Hudaino.” Dugay ang ilang pagtinutokay human sa iyang tubag.
“It’s time!”. Gitaas ni Haring Hudaino ang iyang baston ug naabli ang pasiyo sa templo. Hayag na ang kalangitan pero makita pa ang mga bitoon nga nanagkidlapkidlap sa kalangitan. Misunod niadto ang mando sa ubang mga hari ug rayna ngadto sa ilang mga alagad, busa, daw napuno sa nagkalain-laing kolor ang tibook wanang sa templo tungod sa mga Halitap. Uban sa signal nga gihimo si haring Hudaino, tagsa-tagsa nga nanglupad ang mga halitap sakay ang mga ingkanto, ingkantada ug mga Bartido nga nangapas kanilang Lendio. Matag kabya sa mga pako sa Halitap, nagdala kini ug laing kahinam sa isipan ni Lendio. Kahinam sa ilang panagkita ni Malyn.

Kizzzzt…boooom…bom. Kini ang lanog nga tingog nga nabati sa gropo sa dihang hinay-hinay nga mikawang sa hawanan sa templo si Haring Hudaino dayong lupad. Iyang gibungkag ang templo adisir siya mibiya. Daw hinay-hinay kining gilamon sa liti ug kilat hangtod gilamon sa mabagang panganod ug hangin. Naa si Lendio sa iyang kiliran gatindog sa ilang gisakyan nga bulang barsa nga gikorna sa duha ka halitap. Sa palasyo ang ilang distinasyon.
Sa bulang barsa, “I admire your courage, Lendio!” ang sumat sa hari balik ngadto kang Lendio. Ug kay nalingaw si Lendio sa iyang nakita sa kawanangan nga daw nagkigdungan sila ritmo sa hangin sa paglupad uban sa mga panganod, wala kini niya matubag dayon. Pero nabati niya kini, busa siya miingon: “So, you think that I came empty-headed, do you?”. “I know this will happen, sooner or later, my king”. Midungo ang hari ug nag lingo-lingo. “And, I’m hoping that this is just a dream, otherwise, I’ll be having a hard time telling my story to my grand children”. “You can count on it, Lendio”. Hahahaha... dungan silang nangatawa. Baga ang ilang panon sa kalangitan. Nanganaw-kanaw ang ilang mga anino ibabaw sa mga puting mga panganod. Laktod na nga nawala ang gibating sakit ug bon-og sa pamati sa lawas ni Lendio tungod sa iyang mga nakita. Padayon diha sa iyang ulo ang pagsubay sa mga liriko sa kantang “Vincent” samtang ilang gilawig ang halapad nga kawanangan.

Starry, starry night
Paint your palette blue and gray
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul

Shadows on the hills
Sketch the trees and the daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colors on the snowy linen land

Now, I understand, what you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now

Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds in violet haze
Reflect in Vincent's eyes of china blue

Colors changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artist's loving hand

Now, I understand, what you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now

For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left inside
On that starry, starry night

You took your life as lovers often do
But I could have told you, Vincent
This world was never meant for one
As beautiful as you

Starry, starry night
Portraits hung in empty halls
Frame less heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget

Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
The silver thorn of bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow

Now, I think I know what you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they're not listening still
Perhaps they never will

Didto nilang Nong Iko sa truck. Tungod kay buntag na ug nahuman na niya sa pagkompuni ang sakyanan, “Pisti, asa man si Lendio? Alas 4 na sa buntag ug dili na magpakita, ato nang byaan”. Ang walay potol niyang pamalikas samtang gahugot sa roska sa iyang naharos napod nga elbow joint sa makina.

Sa ilang pag-abot sa palayso, daw galotaw gihapon sa hangin ang pamati ni Lendio. Didto siya gidala ni Haring Hudaino sa lawak pastohan. Kini ang lawak nga gitagana alang lamang kaniya. Didto, sa ilang pagsolod, may mga diwatang nakapalibot sa batong lamisa nga nagabantay sa lawas ni Rose. May pipila ka mga Bartiso nga nagatindog sa pwertahan nga daw mga bato kay wala kiniy lihok-lihok. Didto na usab si Rayna Waling-waling. Ug misinyas ang labaw nga hari ngadto kanila busa naggawas ang tanan apil na si Lendio. Dinto siya nahipunta sa may gamay nga hardin dili halayo sa may biranda sa palasyo. Samtang gatindog, nakuha ang iyang attention sa duha ka ulod nga galampongay daw walay pakialam sa kong kinsa ang nakapalibot kanila. Para kang Lendio, nagdala kini ug pahiyom sa iyang mga ngabil. Ug iyang gidool dayong hikap, pero, nakurat siya kay sa dihang iya na untang bulagon, nahimo kining dagko nga alibangbang nga may lawas sa tawo ug nanglupad. Wala pa nakalayo ang duha sa paglupad, misinyas ang lalaki sa iyang kimono ngadto kang Lendio dayon ug singgit sa babaye ug “pakialamiro!” ngadto kang Lendio. Murag gigitik si Lendio busa gamook-kook siyag katawa.

Bugnaw ang hangin mga midapat sa aping ni Lendio didto sa may biranda. May nakita siyang mga bitoon nga nangatagak gikan sa langit. Nabati niya ang pamaol sa lawas. Uban sa langisngis sa mga dahon ug huni sa mga langam sa palibot sa palasyo, labi niyang undak ang kamingaw sa iyang hinigugma. Ug sa dihang iya na untang ipikit ang iyang mga mata para mohimo sa iyang wish samtang gatan-aw sa nagdungan ug katagak nga tulo ka bitoon gikan sa langit, nabati niyang misamot kabugnaw ang palibot. “Unsay imong gi wish, sir?”. Familiar kaayo niya ang assonance ug inflection sa tingog. Mihuros pa ang mabugnaw nga hangin. Walay doda, sa iyang paglingi, si Malyn, nagpahiyom, gitaas ang duha ka kamot, andam sa paghatag sa matam-is nga halok ug gakos ngadto kaniya. Di matungkad ang kahinam sa gibati ni Lendio ngadto sa unang hinigugma. Gagaksanay sa mahugot nga mga bukton ang duha. Sa palibot, sadya ang laing mga ingkantada, mga diwata uban sa mga hari ug rayna nga nagasud-ong kanila. Dili ikalimod, mitolo ang pipila kalugas sa mga luha ni rayna Waling-waling. “Hmmmm… Lendio. I’m so happy”. “I’m speech less, wala koy words nga magamit sa subrang kalipay…hmmm” matod pa ni Malyn, dayong gakos, gakos ug lain pang hugot nga gakos. Syempre, mas mihogot pa ang iyang pagakos ngadto kaniya dayon niyang ingon ug: “Ayaw kabalaka, Lyn, sugod karong adalawa, I’ll teach you how to build your vocabulary.” Kompleto ang iyang temporaryong pagpanamilit. Nabag-o ang tempo sa musika sulod sa palasyo.
Sa maong panagtagbo, napamatod-an ni Lendio nga sa gingharian sa ingkantasya, susama sa iyang nabasa sa libro, dili apiktado ang ilang kinabuhi sa dagan sa uras, sa ihap sa kalindaryo ug sa dagan sa adlaw. Ngani, wala silay season. Pero, susama sa mga mortal, apiktado sila sa mando ug lihok sa kinaiyahan. Sa kamot sa ilang mga pangulo nakadipindi ang dagan sa ilang gingharian ug kinabuhi.

Mibagting ang cellphone ni Lendio, tawag nga gikan sa asawa ni Nong Iko.

Misinyas si Lendio kang Haring Hudaino. Susama sa ilang nasabutan sa unahan, mibalik si Malyn sa pagsulod sa palasyo ug gisugat siya sa iyang kaubang mga diwata. Sa biranda, hinay- hinay nga natabunan kini sa mga gabon. Sa pagtikang ni Lendio, didto na siya sa likod sa tindahan hadool sa ilang truck nga iyang gi talikdan. Gaandar napod kini ug andam na unta siyang byaan. Misinggit ang iyang kauban sa likod busa minaog ug balik si Iko dayon siyang gikasab-an. Nindot ang iyang katarongan, busa naputol dayon ang kasoko ni Iko ug wa na siya tawaga ug pisti. Alas 5 na sa buntag. Intrada palang sa ilang byahi, gadagan na ang ilang truck sa gikosgong 100 kph. Ug samtang hinay-hinay nga mikitib ang adlaw sa silangang dapit sa bukid, gikablit si Lendio sa iyang kauban ug mitudlo kini sa pangpang. “Unsa na bay, Lendio, mora lagi na ug gatubo ang pangpang. Kita nimo nang gaputi? Murag kastilyo no?” Mingisi si Lendio, “pasagdi na, bukid ra na nga natabunan ug panganod” ang iyang tubag. Pero misambat pa ang usa, “bitaw no? Unsa na?” Mihigda si Lendio dayong tubag ug: “higda mo bay, bilar lang na!”

Alas 9 na sila sa buntag naabot sa Zamboanga. Human sila namahaw, syempre, kay ang pagpangumpra man sa bulad ang ilang toyo, dretso na si nong Iko sa ilang soki nga dealer. Paspas ang ilang pagkarga sa ilang mga napalit busa midisiyon ang iyang asawa nga mubalik dayon sila pagka hapon. Pabor kini nga disisyon para kang Lendio. Ang nahabiling uras sa buntag, ilang gipanoroy sa tibook pweblo sa Zamboanga busa nalingaw pod ang mga batan-on nga ilang dala. May gipamalit usab silang nga protas ug mga ukay-ukay tungod kay barato man kini didto. Sa gihatag nga 2 hundred pesos sa asawa ni Iko ngadto kang Lendio, may napalit usab siyang pipila ka mga valuable items nga iyang igasa para unya sa iyang mga mahal sa kinabuhi.

Pagkahapon, nitaliwan na ang gropo gikan sa Zamboanga padulong sa Iligan. Makita sa mga pahiyom ni Lendio ang kahinam sa ilang pag-abot ug sa iyang mga mata ang kabalaka sa laing mga pagsulay nga posibling moabot sa iyang kinabuhi. Samtang gadagan ang sakyanan, gakantyawanay ang tulo didto sa likod sa truck. Sa ilang kabibo wala lang nila mamatikdi ang dagan s uras. Nahilom lang sila sa dihang hapit na sila moabot sa ilang gihunungan sa miaging gabi-i. lalum na ang gabi-i sa ilang pag-agi didto busa nanimbalot ang balahibo sa duha niya kakauban. Nakatotok ang ilang mata didto sa parti sa pangpang nga duna silay gikatingalahan. Wala siya masayop sa ilang pangagpas, may dakong itom nga langam nga misakdap kanila ug gikalisang kini sa duha. Namati lang si Lendio kanila dayon niyag ingon ug: “tulog nata bay?”. Mao tood ang gihimo sa duha. Gasantaiya silag bira sa mga karton ug maoy gisandigan dayon katulog.

Wala matulog si Lendio. Mibatging ang iyang cellphone. Ang minsahi, mihatag kaniya ug laing matam-is nga pahiyom. Dayon niyang ingon ug, my quest has begun!

Paspas ang dagan sa iyang isipan. Napunting kini kang Charlotte, kang Haring Hudaino ug kang Malyn. Daghan siyang mga pangutana nga nanginahanglan ug tubag. Unsaon kaha niya pagbalik sa libro?

Wala madugay, dili halayo sa karsada, may naagian silang gropo sa mga sundalo nga ga marcha. May gipas-an nga daw duha ka pinotos nga tawo ang uban nila. Miaksyon sila ug pataas sa ilang kamot aron mo para sa gisakyan nila, pero sa kakosog sa ilang dagan, wala na sila mamatikdi ni Nong Iko. Mao pay pagkaputol sa ilang mino.

Sa ilang pag-abot sa buntag, human nila madiskarga ang ilang mga pinalit, gihatagan sila sa laing tag 3 hundred sa asawa ni nong Iko. Si Lendio ang iyang ulahing gihatagan sa kwarta. Pero sa wa pa niya kini matunol ngadto niya, may gipangutana siya kang Lendio. “Lendio, naa lagi koy namatikdan nimo didto sa Titay. Asa ka milakaw sulod sa tibook gabi-i, nganong wala ka sa sakyanan?” Mura ug nabukog si Lendio sa iyang laway. Wala siya makatubag dayon. “Aw, gapalit man gud ko ug load sa unahan, dayon may nakaila man gud ko didto nga ga vigil sa patay busa niapil nalang pod kog vigil kay mga chicks man pod.” Ang gakatawa niyang tubag ug busa wa na kini sundi ug laing pangutana. Dayon niyang biya ug me dretso na siya sa iyang balay. Igo siya nakapanghilam-os; ga ilis siyag balik para moadto sa hospital.

Ga taghoy-taghoy ang batan-on samtang gasakay sa jeep padong sa Sanitarium. Sa iyang pagsulod sa kwarto; daghan ang tawo. Kompleto ang pamilya. Kilid sa kama, ga lingkod ang inahan ni Charlotte, sa tiilan ang iyang amahan, may pipila ka mga barkada sa sofa ug busa wala dayon niya mamatikdi ang galingkod sa likod sa pwertahan. Bitbit niya ang iyang napalit nga grapes gikan sa Zamboanga. Sa iyang nahimotangan, mura siya ug istatowa, kay human siya nangayo ug katahuran, wala nay lain pang tingog nga migawas sa iyang baba. Ug kinsay dili mabato nga tanang mata to-a sa iya nakatotok apil na ang mata sa pulis. “Hehe, good morning.” Wa na kini masundi pa ug lain.

Mibangon si Charlotte. Iyang gidool. “Kinsa ka?” ang pangutana ni Charlotte ngadto kang Lendio nga maoy nakapasamot sa pagkabato niya. Wa siya kasabot sa iyang gibati. Namugnaw siya ug daw nangurog busa igo nalang siyang me smile dayong gawas. Mingaw kaayo ang tibook palibot. Wa kay laing mabati nga tingog human niadto gawas sa tinulo sa tubig nga gikan sa haros nga gripo sa CR.

Sa iyang pagawas, nakita niyang didto si likod sa pwertahan nagalingkod si lola Kora. Gisundan siya niini pagawas dayong giignan nga: “di ba giignan tika nga take good care of my special gift? Nganong imo man siyang gipasagdan, ha, Lendio?” Gustong mangatarungan ang batan-on pero walay mogawas nga tingog sa iyang baba. “Baskog siyang tan-awon, Lendio, pero dili siya ang akong apo!”. Nakasabot ang ulitawo sa iyang gibati. Kay miaksyon na ug hilak ang tigulang, iya kining gipalingkod sa bangko didto sa gawas sa kwarto ug ilang gisabotan ang ilang sunod nga pagabuhaton. Nasayod si Lendio sa kong unsay angay nilang himoon. Wa madugay, mibalik silang duha sa kwarto ug ilang gihangyo ang tanan sa pagpangawas. Dili unta musogot ang amahang pulis pero giagakay siya sa asaw pagawas busa misunod na lamang kini.

Gi trangka sa tigulang ang pwertahan sa ilang pagsulod. Nakamatikod ang tanan nga sa kalit lang, ga kidlap-kidlap ang suga sa sulod sa kwarto. Wala silay laing nabati kong di ang murag dunay nanglamba sa sulod ug kusog nga mga agumod. May nabati silang daw murag nangadyi pero dili nila masabtan kay gikan kini sad aw Latin nga pinulungan. Nasundan pa ang mga pag agulo ug agumod. Mikusog pa kini hangtod nga may nabati silang singgit. Nadugay-dugay ang ilang paghulat sa gawas. “Aaaaaahhhhhhhhhhhhh…..”. Si Charlotte ang ga syagit. Nataranta ang tanan sa gawas. Wa kapugong ang amahan sa gibati, miaksyon kinig sipa sa pwertahan. Pero wa pa kadapat ang iyang tiil, naabli kini. Didto, dako ang ilang kakorat sa nakita. Gagaksanay ang duha. Hugot nga gagaksanay. Gigakos sa apohan apo samtang toa si Lendio sa tiilang bahin sa kama nga gadupa samtang gahangad nga may gilitok nga mga lahing nga pulong. Igo nakasulod ang tanan, nawad-an ug panimoot ang batan-on ug nahugno kini. Timing nga nangabot ang nurse ug doctor nga nakabati sa singgit, busa siya napod ang gitabang. Normal ang iyang mga vital signs, nanginahanglan lang siya ug dyotay nga pahulay, ang matod sa doctor. Human siya mapahigda sa may sofa, nabalhin ang ilang attention ngadto kang Charlotte. Hinay-hinay nga mibuka ang iyang mga mata ug mibalik sa kalit lang ang iyang natural nga kolor dayon niyang pahiyom ngadto sa tanan nga nakapalibot kaniya. Mibalik na ang iyang natural nga anyo. Maayo na siya. Walay kabutangan ang katingala sa mga nurse ug doctor nga niadtong panahuna gadala napod unta ug laing mga mahalon nga mga resita.

Nahinanok si Lendio sa iyang pagkatulog. Tingalig dala usab sa iyang kakapoy sa byahi, wala nalang siya pokawa sa mga tawo nga toa sulod sa kwarto. Udto na siya mibangon. Ug kay advised to discharge na ang pasyente, mihokom ang inahan ni Charlotte nga magdungan nalang silag pamauli. Pero, nanghangyo ang batan-on nga mouna nalang siya kay maodto pa siya sa simbahan. Ug gitugtan siya. Mitotok ang tigulang kaniya ug nagkasinabtanay ang duha. Si Charlotte, maski’g loya pa, hinay-hinay nga midool kang Lendio ug nagpasalamat. Mabati nimo ang ka chismosa sa mga barkada ni Charlotte nga gipangkilig samtang ga istoryahanay ang duha. Pilit kayo ang mga pagtinutokay sa duha. Ug aron nga makalakaw na siya, iyang gikuha sa may lamisita ang grapes nga iyang dala ug gitunol ngadto sa dalaga. “Witwiwww…” ang kantyaw ug agik-ik sa bayot nga barkada ni Charlotte ngadto nila. “Katam-is sa grapes bayot…” dugang pa. “Pag chorrr oy” ang tubag ni Charlotte. Syempre, nasundan pa kini ug mga katawa.

Dili simbahan ang pontarya ni Lendio. Sa balay niya. Karon ang adlaw nga iyang gisaad kang Haring Hudaino para sa pagbalik sa libro bugti kang Malyn. Sa iyang pagsulod sa ilang kahugnoon na nga koral, iyang namatikdan nga may nanimaho. Sa kilid sa balay, may dogo. Si David. Patay na si David. Iyang gisosi ug tan-aw. Nakita niyang may pinaakan sa liog niani. Midagan siya sa sulod. Unya, “what’s the rush, Lendio?’, si Brosko, ang higala sa latom nga aso’ kuyog sa pipila ka mga itum nga mga Bartido ang gahulat ni Lendio. Gatindog siya sa sala nga gagunit sa libro.
Kusog ang bagting sa kampana sa kapilya. Mialingaw-ngaw sa odtong totok.